FULL SPEED

In de vroege morgen full speed begonnen aan het nieuwe wandkleed.
Aangezien ik de stoffen al had uitgezocht en de strips voor de lucht geknipt, ging het snel.

Na boodschappen doen en koffiedrinken bij een vriendin in volle vaart verder en aan het einde van de dag schiet het middenpaneel al aardig op.

In de tuin zag ik plotseling een kleine paddestoel verrijzen, die zie je niet vaak. Gaan we dan hier toch ook de herfst in?

KLEURENCIRKEL

Het was een hele klus om alle geverfde lappen net zolang uit te spoelen totdat er geen verf meer afkwam. Wat een geluk dat we de afgelopen tijd, door alle tropische regenbuien, nogal wat water in onze cistern hebben gekregen. Die zat helemaal vol en liep zelfs over! Er woei een lekker windje door mijn atelier en binnen een paar uurtjes was alles droog en kon het gestreken worden. Hoewel ik in eerste instantie riep dat het toch een stuk makkelijker is om gewoon stof te kopen en dat er zoveel moois op internet te krijgen is, was ik uiteindelijk toch erg blij met het resultaat en proeft het naar meer.

Ondanks het feit dat ik alleen maar rode, gele en blauwe verf in voorraad had, is het me toch gelukt om opdracht 2 "het maken van een volledige kleurencirkel met de geverfde stofjes" voor elkaar te krijgen.

Intussen was er plotseling weer vraag naar een nieuw groot wandkleed. Er is echter haast mee, dus mijn andere wandkleed maar even opzij geschoven en alvast een ontwerpje gemaakt en 24 verschillende stofjes uitgezocht voor het middengedeelte. Ik ga zelfs al een van mijn nieuw geverfde lappen gebruiken.

Aan de slag dus, maar eerst zien dat de wekelijkse boodschappen gedaan worden, het is immers alweer woensdag.
Kreeg ook net een mailtje dat ze een tentoonstelling willen houden op 5 november als de Koningin, Alexander en Maxima komen en dat ik ook mag aanleveren.
Help... ik heb niks!

STOFVERVEN

De was is droog en het verven kan beginnen. Nog een behoorlijke klus. Eerst alles afdekken, verf en soda-ash aanmaken en dan zowel de lapjes als de strengetjes een voor een in een plastic boterhammenzakje voorzichtig begieten met de verfoplossing. Eerst de primaire kleuren en daarna met de overgebleven verf proberen de secondaire kleuren te krijgen. Goed doorkneden en dan mag het intrekken, bij voorkeur in een warme kamer. Hier dus eerst maar even buiten in de zon, want binnen is intussen de airco aan.

Nadat alles weer is opgeruimd toch nog even het wandkleed, waar ik in het weekend aan begonnen was, van een achtergrond voorzien, zodat ik hopelijk morgen aan het quilten kan beginnen.

Toen was het toch echt tijd om mijn dagelijkse baantjes te gaan trekken, onderweg kwam ik deze slang tegen die zich heerlijk in het zonnetje lag te koesteren.

Een perfecte dag die werd afgesloten met een prachtige zonsondergang.

MODULE 3

Het mailtje, dat mijn module 2 uitstekend is beoordeeld, kwam afgelopen zaterdag binnen, samen met de rekening voor de nieuwe module. Ik blijf het ongelooflijk vinden dat je dan, met een druk op de knop, diezelfde minuut nog via Paypal kunt betalen en dat enkele minuten later module 3 online opengaat. Ik heb nu wel een strak schema gemaakt. De cursus moet binnen 2 jaar worden afgerond en ik heb sinds januari pas 2 modules klaar. Er moet dus wat meer schot in komen. Dit keer zijn er 20 opdrachten, die ik van mezelf eind november klaar moet hebben. Dat wordt nog aanpoten. Gelukkig heb ik mijn laatste bestelling schaaltjes in het weekend af kunnen maken en ben toen maar meteen begonnen met het opwinden van strengetjes katoen die voor de eerste opdracht, samen met lappen katoen, met Procion verf geverfd moeten worden. Twee verschillende diktes haakgaren, breikatoen en katoenen lappen eerst voorgewassen, zodat vandaag het verfproces kan beginnen.

De laatste mandjes zijn nu ook klaar

Strengetjes opgewonden garen

De was is klaar

OPERATIE MUUR VERWIJDEREN

Gisteren stond in het teken van het verwijderen van het grote stuk beton dat eerder deze week op de trap naar mijn atelier terecht was gekomen. Het was een gevaarlijk karwei. Om het risico enigszins in te perken was er een stevig touw bevestigd aan een grote truck en aan de trap zodat, als er onverwacht een te groot stuk naar beneden zou komen, de trap waarop onze bouwvakker stond, het hopelijk zou houden. Met drilboor en enorme moker ging hij het gevaarte te lijf. De drilboor richtte niet veel uit, maar uiteindelijk leidden de enorme mokerslagen tot resultaat en kwamen er langzaam maar zeker grote brokken los. Na enige uren was het karwei in zoverre geklaard dat de trap tenminste weer vrij was en we eindelijk, met een enorme bewondering voor Cedric onze bouwvakker, opgelucht adem konden halen.

Dit moest dus verwijderd worden

Touw aan de truck...

en aan de trap.

het eerste begin <

beetje bij beetje

Enorme mokerslagen

Klus geklaard

TERUG NAAR HET LANDSCHAP

Aangezien al mijn Sabaanse landschappen inmiddels verkocht zijn werd het tijd om weer wat nieuws te produceren. Ik vind het altijd een plezier om te starten en te zoeken tussen al mijn mooie stofjes. Temeer daar ik inmiddels wat nieuwe voorraad heb binnengekregen.
Eerst maar eens de lucht zoeken voor de zonsopgang, de Sabaanse berg erop bevestigen en een wat lichtere ochtendzee, daarna kijken welke kleuren en designs ik verder zal gebruiken.

Ik zie nu dat er op een van de stofjes zelfs nog een prijsetiketje zit

De basis is klaar, alles is geknipt en aan elkaar genaaid.

Met de nieuwe stofjes ook alvast begonnen met de resterende nog te maken mandjes.
Ik kan in elk geval het weekend lekker aan het werk.

Laatste opdrachten van Module 2

Doordat de meeste molas nu in mijn galerie hangen kwam er in het atelier wandruimte
vrij. Manlief had nog een restantje hout in voorraad en heeft meteen de koe bij de horens gepakt en ter plekke kleine plankjes voor mijn verfpotjes etc. gemaakt. Toen ik dinsdag thuiskwam van de tandarts was alles zelfs al in de verf gezet. Dat werd daarna dus een dag uitzoeken en opnieuw inrichten. Heerlijk om alles zo bij de hand te hebben i.p.v. verspreid over diverse laden.

Toen werd het toch echt tijd om aan mijn laatste opdrachten voor module 2 te beginnen.
Er moest in het schetsboek 3-dimensionaal worden gewerkt met een eerder gebruikt voorwerp. Het zal niemand verbazen dat de pijpen weer tevoorschijn kwamen. De eerste twee bladzijden van mijn nieuwe schetsboek voorzien van een dunne waterverflaag, daarna de volgende bladzijden volgekrast met oliekrijt en er dekzwart overheen, zoals we vroeger wel eens op school gedaan hebben. In het dekzwart het woord "pipe" (het is immers een engelse opleiding) alsmaar uitgekrast. Daarna de pijpen op een paar kleine stukjes na uitgesneden en naar voren gevouwen. Nog even een dunne schaduwrand met shiva paintstick eromheen en naar mijn mening was de opdracht klaar.

Op naar de volgende opdracht. Daarvoor moest een foto van een stilleven, dat gemaakt was in module 1, gebruikt worden. Deze foto uitvergroot, afgedrukt en daarna op schetsboek-formaat gesneden.
Er moest een klein boekje komen in een van de voorwerpen. Wat papier voorzien van een dunne waterverflaag en ook weer de pagina's van het schetsboek. Daarna het flesje gedeeltelijk uitgesneden, van de geverfde blaadjes een boekje gemaakt en dat in de opening gelijmd. Voila.
Module 2 is klaar. Nu op naar nummer drie, nog zes te gaan.

TANDARTS EN AARDVERSCHUIVING

Voor niet eilandbewoners moet het een vreemd idee zijn dat je voor een bezoekje aan de tandarts het vliegtuig moet nemen. Voor ons lijkt het meer op een (wel duur) 12 minuten durend busritje.
Vanochtend vroeg naar St. Maarten en om twee uur alweer thuis.

Daar komt onze "bus"

WINAIR onze "lifeline"

Onderweg een mooie regenboog.


Gisteren werden we plotseling opgeschrikt door een enorm lawaai. Bij inspectie vonden we in de tuin een waterval van stenen en bleek er een oude muur van 2 bij 4 meter te zijn ingestort. In zijn val had hij een papajaboom meegesleurd em was uiteindelijk terecht gekomen op de nieuwe trap van mijn atelier. Een ware aardverschuiving die waarschijnlijk te wijten is aan de vele tropische regenbuien van de afgelopen tijd.
Het zal nog een hele kluif worden om de schade te herstellen

Het is moeilijk op de foto vast te leggen.

Gelukkig alleen materiële schade

MOLA GALERIE

Het werd zo langzamerhand toch echt tijd dat ik eens toe kwam aan het inrichten van de onlangs klaar gekomen expositieruimte naast mijn atelier. Me daar dus dit weekend maar eens op geworpen. Althans met de linker kant die bestemd is voor het mola-gedeelte.
Een deel van mijn eigen werk bevindt zich nog in de Peanut Galery in Windwardside en ik heb daarom op dit moment alleen maar mijn serie West-Indies I en II om aan de rechter kant op te hangen.
Gisteren de hele dag bezig geweest met uitzoeken, keuzes maken en framen.
Vandaag alles opgehangen, morgen alleen nog teksten maken en bevestigen. Het geeft een heerlijk voldaan gevoel.
Nog plezieriger is het dat manlief zich meteen is gaan bezighouden met het maken van nieuwe planken op de vrijgekomen plaatsen in mijn atelier. Dus ook daar kan ik de komende week opnieuw gaan inrichten en opruimen.
Het maken van nieuw werk wordt derhalve nog even opgeschoven.

Overzicht van de linker kant

Een deel van mijn verzameling Kuna vrouwen mola's meteen bij binnenkomst.
De Kuna cultuur is matriachaal. Vrouwen hebben het voor het zeggen in het gezin.
Ze zijn erg gehecht aan hun traditie en kleding.

Zeeschildpadden en een kat als "beanbags".

Het achterste gedeelte met mijn verzameling oude mola's.

Mijn eigen wandkleden WEST INDIES I EN II aan de rechterkant.

EERSTE SERIE KLAAR

Nog maar even een plaatje van de schaaltjes die vandaag zijn klaargekomen. Hopelijk komt a.s. woensdag de nieuwe stof binnen en kan ik de laatste zes maken.

Aan het einde van de dag kregen we zomaar plotseling een totaal onverwachte regenbui, die de hitte van de dag wat temperde.

ALWEER SCHAALTJES VAN STOF

Het liefst zou ik zijn doorgegaan met de laatste opdrachten voor module 2 van de cursus.
Helaas de plicht roept. Er moeten nog 12 schaaltjes worden gemaakt en de opdrachtgeefster is inmiddels weer terug op het eiland, dus het wordt tijd dat ik ze klaar krijg. Ik wacht nog op wat nieuw bestelde stof, maar ben toch maar alvast aan de eerste zes begonnen. Dat was een dag nauwkeurig meten, strijken, plakvlieseline bevestigen en dikke plakvlieseline er tussen strijken.
Gelukkig werkt mijn nieuwe airco uitstekend en kon ik aan het einde van de middag mijn eerste schaaltje voltooien. Aangezien alle voorbereidingen nu zijn getroffen zou het moeten lukken om morgen al het machinewerk voor de andere schaaltjes af te krijgen.

De eerste aanzet is klaar

Het Afrika-schaaltje


Vanwege de storm niet zo goed op onze papajaboom gelet. De vogels waren er dit keer sneller bij dan wij en hebben zich tegoed gedaan aan drie heerlijke rijpe papaja's. De komende tijd toch wat vaker controleren en ze tijdig plukken

CITY & GUILDS nieuwe opdrachten

Even een snelle update voor al mijn trouwe bloglezers. Dankjewel voor jullie belangstelling.

Na het verfspuiten tijdens de naweeën van Maria, was de volgende opdracht het maken van een collage met twee voorwerpen die eerder in fotografie of schetsen aan bod waren gekomen.
Gelukkig bleef het nog even bewolkt en wat minder warm, zodat ik een paar deuren dicht kon houden en rustig met alle gefotografeerde, gekopiëerde en uitgeknipte vormen en vormpjes kon schuiven, totdat ik tevreden was met het resultaat. Hier en daar moest er af en toe ook een likje verf aan te pas komen om de zaak wat te accentueren. De eerste 4 verschillende ontwerpen gefotografeerd en zowel in kleur als zwart-wit afgedrukt om beter te kunnen zien of het design klopte. Uiteindelijk een keuze gemaakt, de bladzijden in mijn schetsboek voorzien van een ondergrond-kleurtje en alles bevestigd.

Her resultaat is inmiddels al on-line ingestuurd en gunstig beoordeeld.
Op naar de volgende opdracht.

Lekker knippen, schuiven, plakken en fotograferen

Twee van de eerste 4 ontwerpen

Het uiteindelijke resultaat.

O MARIA, MARIA

Dachten we gisteren nog dat Maria zowat voorbij was, vandaag bleek dat het venijn in haar staart zat. Het was een ongelooflijk winderige en natte dag met een zeer onstuimige zee.
De wolken hingen om ons heen en dat zijn we niet gewend.
Mij kwam het echter wel goed uit. Het werd nl. hoog tijd dat ik me weer eens met mijn cursus ging bezighouden en ditmaal moest er met verf worden gespoten. Dat lukt niet erg in een atelier waar de wind meestal lekker doorheen waait. Nog even geprobeerd of het met een open deur wilde lukken, maar ik moest snel zijn om niet alle papieren de berg af en in zee terecht te zien komen. De hele dag dus heerlijk met de deuren dicht aan het werk geweest en zelfs af en toe het licht aangehad. Dat kan ik me morgen waarschijnlijk, als de zon weer volop schijnt, helemaal niet meer voorstellen.

Zoals hier te zien ligt de staart van Maria precies over onze eilandketen.

We zitten letterlijk met ons hoofd in de wolken.

Het blijft er steeds dreigend uitzien.

Wat is het dan heerlijk om in mijn atelier lekker aan de slag te zijn.

En op het einde van de dag gaat de wind liggen en worden we nog verrast met een prachtige avondlucht.