My Blog List

Sunday, November 30, 2014

THE ROAD THAT COULDN'T BE BUILT

"De weg die niet gebouwd kon worden." 

Zodra het thema Road/Weg door onze FifteenbyFifteen groep werd gelanceerd wist ik meteen dat het "onze" weg moest gaan worden.
De weg op Saba is nl. heel bijzonder. 
In eerste instantie omdat hij volgens Nederlandse en Zwitserse ingenieurs niet gebouwd kon worden vanwege het geaccidenteerde terrein en de enorme hoogteverschillen.
Voordat de weg gebouwd werd waren de Sabanen overgeleverd aan smalle paden met steile trapjes en  afgronden. Alles moest daarover vervoerd worden.
In 1938 besloot Joseph Lambert Hassell, beter bekend als Lambee, het karwei dan maar zelf aan te pakken. Na een schriftelijke cursus voor bouwkundig ingenieur is hij met zijn mede Sabanen aan de slag gegaan om onze vulkaan van een asfaltweg te voorzien.
Alles werd met de hand gedaan, er waren nog geen graafmachines en cementmixers op het eiland.
Toen wij hier in 1987 kwamen wonen heeft het nog jaren geduurd voordat het eerste betonmolentje op het eiland verscheen en werden werkzaamheden aan de weg nog altijd met een grote hoop zand en cement met de hand uitgevoerd.
Er is 20 jaar aan de 12 km lange weg gewerkt. Hij loopt van de haven aan de ene kant naar het vliegveldje aan de andere kant van het eiland. 
Behalve deze doorlopende slingerweg zijn er alleen doodlopende zijwegen die naar huizen leiden.
Voor wie geïnteresseerd is in een nog uitgebreider verhaal (in het Engels) is het misschien leuk om de website van het Saba touristoffice te bezoeken: saba road


"Lambee" bij de befaamde S-bocht. De weg kronkelt hier omhoog van de haven naar het eerste dorpje 
The Bottom.



In een eerder berichtje heb ik al laten zien hoe ik fabric-paper heb gemaakt.
Een plattegrond van het eiland vergroot en die daar uitgeknipt.
De plaats voor de Mt. Scenery krater is al donker aangegeven.



Het eiland vastgezet op de al eerder  gequilte ondergrond van kleine stukjes blauw en zilver organza.
Daaromheen zijden lont om de branding te verbeelden die altijd tegen de kust aan schuurt.



Met een brede cordonsteek de  kronkelige weg eroverheen genaaid en enkele smallere zijwegen. Ook wat geverfde vliesofix aangebracht.



Ik had nog een heel klein stukje tyvek dat in stukjes geknipt voor de hoogteverschillen kon zorgen.
Deze stukjes weer vastgezet met keukenrol tissue en gelmedium en hier en daar een zigzagsteekje.
Ook de rode daken van de huizen in de dorpen vastgezet met gelmedium.



De top van onze vulkaan moest natuurlijk het allerhoogst worden, dus die opgebouwd met tyvek , tissuepapier en gelmedium.



Tenslotte Lambee en de oude tekst "The Road That Couldn't Be Built" zoals die  gebruikt is op
het plakkaat in Windwarside gefotografeerd en op stof geprint.
De tekst is jammer genoeg moeilijk te zien op de foto.
Ik heb de letters met een beige quiltsteekje  proberen te accentueren, maar wilde de oude uitstraling wel blijven behouden.


Nog een klein detail.


Leuke bijkomstigheid is dat mijn oude winkel El Momo Folkart gevestigd is in het woonhuis en het winkeltje waar Lambee woonde.

Vanavond worden alle andere "Roads" gepubliceerd op de website:FifteenbyFifteen

Als groep zijn we ook uitgenodigd om deel de nemen aan de OEQC volgend jaar Oktober in Maastricht. Elk lid mag daar 8 quiltjes tentoonstellen.

Friday, November 28, 2014

TUSSENDOORTJES

Tussen het werken aan mijn ROAD quiltje door, wat andere dingen afgemaakt.
Al een poosje geleden had ik weer eens wat lutrador besmeerd met puffpasta.


Uitgeprobeerd op zwart..


..en op wit.

Dit moet uiteindelijk resulteren in koraal.
Maar daar moeten wat visjes in zwemmen.
Het was ook alweer een hele poos geleden dat ik met Krimpie Dinkie had gewerkt.


Vissen erop tekenen met zwarte marker en inkleuren met acrylverf.
Het betere kleurboekenwerk noem ik het altijd.



Na verhitting in de oven worden ze wel erg klein. De schildpadden zijn nog niet gekrompen.
Je kunt op deze manier het verschil goed zien.

Toch nog maar even wat grotere vissen tekenen.



Intussen heb ik de puffpsta met de heatgun bewerkt en alles een kleurtje gegeven.
Daarna opgeplakt op een canvasje.
Zowel krimpie dinkie- als tyvekvisjes zwemmen nu vrolijk rond in het koraal.


Het is nog wel even zoeken naar de visjes, maar dat is in het echt bij het snorkelen of duiken ook vaak zo.


Nog eentje.





Enkele weken geleden was ik met deze vissen van paperfabric bezig geweest.
Ik vond ze toen te veel wegvallen in de achtergrond. Na ze met wat turquoise verf bewerkt te hebben, komen ze beter tot hun recht.
Nog wat moerbei boombast bruin geverfd en met de hand erop genaaid.

Nu weer verder aan mijn grote landschap.
De tijd gaat dringen. Het is al bijna december!

Monday, November 24, 2014

TUSSENDOORTJE "FABRIC-PAPER

Zoals ik in mijn vorige berichtje al schreef moest ik een vervanging vinden voor de tyvek die maar niet arriveert en waar ik  mee aan het werk wilde voor het thema ROAD van de Fifteen by Fifteenclub.
Ik besloot daarom maar om "fabric-paper" te maken.



Eerst een lap katoen flink ingesmeerd met een foamkwast met een mengsel bestaande uit half plaksel en half water.
Daarna tissue-papier in repen gescheurd, flink gekreukeld en weer enigszins gladgestreken op de lap gelegd en ook daar weer met het plakmengsel overheen.


Flink eroverheen gestreken met mijn handen om de lucht eruit te krijgen.
Na een nachtje drogen was dit het resultaat.



Het hele kleine stukje tyvek wat ik had liggen beschilderd en daarna met de heatgun eroverheen.




Na het krimpen blijft er maar weinig over.
Hopelijk kan ik er wat stukjes van gebruiken.



Intussen kleine stukjes donker- en lichtblauwe organza geknipt en er ook nog wat witte en zilveren stukjes aan toegevoegd.
Met blauwe tule erover ligt het nu onder de naaimachine om vastgezet te worden.
Dit was een klein voorproefje van het uiteindelijke resultaat dat op 1 december pas gepubliceerd mag worden.

Saturday, November 22, 2014

ZOEKTOCHT

Het is altijd een zoektocht hoe ik het "Sabaanse" weer op een andere manier kan overbrengen op een landschap. Het uitzicht op de eilanden in de verte moet er steevast deel van uitmaken.
Er wordt in de beginfase heel wat heen en weer geschoven met papieren sjabloontjes.


Onze enige weg maar weer eens geprononceerd in beeld.



Dan is het zoeken naar de juiste kleur voor de vaas.




Aangezien ik daar niet meteen uitkom start ik met het schilderen op stof van de heliconia's.
Ik heb nog een voorgeverfd lapje liggen waarvan de kleur alleen maar wat bijgeschilderd en van schaduw accenten hoeft te worden voorzien.



Als die erop zitten komt de kleur van de vaas weer aan de orde.



Maar deze is het toch ook niet.



Dan maar weer terug naar de verfpotjes om een kolibrie te schilderen...



......en een vis


Eerste opzet van de rechter hoek..




... maar de vis in de linker hoek is niet naar mijn zin...



.. dus een nieuwe geverfd.
Maar ook die is het niet.

Wordt vervolgd.

De zending met Tyvek uit Nederland is nog steeds niet binnen en zal wel ergens op een van de eilanden zijn blijven hangen. Nu moet ik een nieuwe oplossing vinden voor de uitvoering van het thema Road voor de 15 x 15 club. Dat moet voor 1 december klaar zijn, dus er is haast geboden.
Snel aan de slag!
  

Thursday, November 20, 2014

HET BEGIN IS ER ALWEER

Even een snelle update. 


De nieuwe stofjes zijn uitgezocht.....


en inmiddels is de basis gelegd voor  een volgend landschap.
Nu kan er weer "aangekleed" worden.



Tuesday, November 18, 2014

SABA ZONSONDERGANG

Het afgelopen weekend heb ik hard doorgewerkt om mijn nieuwe landschap af te krijgen.
Het is een explosie van kleur geworden.


afm. 76 x 56 cm
30" x 22"



detail


Het licht op de foto is wat slechter, maar het quilten is hier beter te zien,




maar nog duidelijker op de achterkant.




De zee bleef maar bol staan. Totdat ik ergens een tip las om dan op de achterkant in verschillende rijen naast elkaar wat kleine rijgsteekjes te maken en die draden voorzichtig aan te trekken en vast te zetten.
Die tip werkte uitstekend.

Nu eerst maar eens met onze Nederlandse visite gaan ontbijten en dan op naar het volgende landschap.





Friday, November 14, 2014

LAATSTE WORKSHOP CHILD FOCUS

Het is alweer de laatste keer dat de dametjes bij me komen werken.
Vandaag wordt alles afgemaakt.



Aangezien er te weinig tijd is om ze ook nog de kunst van het machine-naaien bij te brengen, heb ik als voorbereiding maar alvast ritssluitingen in tasjes gezet en er voering ingespeld. Die mogen ze nu zelf met de hand vastzetten.
Ook de kussens zijn al zover in elkaar gezet dat ze alleen nog maar gevuld en met de hand dichtgenaaid hoeven te worden.


Tenslotte nog even marmeren en de resultaten meteen in een passepartout plakken.




Voor vertrek heel trots met hun resultaten op de foto.



Jammer dat er twee misten.

Op verzoek van de Childfocus organisatie gaan de canvasjes nog niet mee. Die willen ze graag tentoonstellen in het ziekenhuis. 
Een leuke opsteker voor de meiden.




Intussen zelf nog tijd gevonden om een rand om mijn landschap te zetten.
Nu kunnen de details erop en daarna mag er gequilt worden.
Hopelijk lukt het me om er in het weekend even flink aan door te kunnen werken.

Wednesday, November 12, 2014

GUADELOUPE

Onze gezondheidszorg is, sinds we vanaf 10-10-10 volledig onder Nederland vallen, behoorlijk veranderd. Waren we voor die tijd voor specialistische hulp aangewezen op St. Maarten of Curaçao, nu is dat in de meeste gevallen Colombia of Guadeloupe geworden.
Wij hadden nog het geluk om voor twee afspraken naar Guadeloupe te worden verwezen, maar zelfs dan ben je 6 dagen "onder de pannen"
Vorige week donderdag vertrokken we met onze vertrouwde Winair naar de Nederlandse kant van St. Maarten, waarna we naar het Franse deel van het eiland moesten om daar het vliegtuig naar Guadeloupe te kunnen nemen.


Aangezien we wat uurtjes te overbruggen hadden van de gelegenheid gebruik gemaakt om in Grand Case met onze zoon te gaan lunchen.


Met uitzicht op zee....


 en lekkere tapas.




Dit vrolijk beschilderde toestel brengt ons, laat in de middag, veilig naar onze bestemming.




Nog een tropische staart!





Helaas hadden de weergoden dit weekend uitgekozen om de zo broodnodige regen met bakken uit de hemel te laten vallen. Bovendien waaide het ook nog eens flink.




Tussen de buien door toch nog maar geprobeerd om wat sfeer te proeven.
Er waren hele muren voorzien van geschilderde geschiedenis


met mooie portretten..


en kleurige tafereeltjes.





Inspiratie ligt op straat.


Erg jammer vonden we het, geloof ik,  niet dat dit restaurant gesloten was.




Gelukkig had ik allerlei werk meegenomen en kon ik me uitstekend vermaken.

Kaarten snijden.



Heel veel kleine stukjes voile knippen voor een volgende quilt


en ook nog eens allerlei kleuren borduurgaren in de kleinst mogelijke stukjes knippen.



Het weer klaarde gelukkig weer enigszins op.




Gisterochtend vroeg konden we Guadeloupe weer verlaten..




en op St. Maarten werd iedereen opgewacht door deze lieftallige dames in klederdracht die versnaperingen uitdeelden vanwege "St. Maarten day".

Nu mag ik gelukkig weer gewoon aan het werk en genieten van een prachtige zonnige dag.