Thema VERVAL #4: Fifteenbyfifteen groep

In mijn EXPERIMENTEN  blogpost van 17 mei j.l. heb ik o.a. onderstaande lap laten zien.

Ik was er niet erg blij mee, maar uiteindelijk is het toch deze lap die ik voor de deuren van mijn vierde quiltje in de VERVAL serie wil gaan gebruiken.

Blauwe velours de panne waarop, met verdunde blauwe en turquoise acrylverf ingesmeerde, vliesofix is gestreken.

Eerst maar eens een openslaande deur tekenen.

In mijn voorraad vind ik een, jaren geleden in de workshop van Denise Labadie, bewerke lap die ik insmeer met puffpasta, om de verweerde muren te verbeelden.

Na het verhitten bewerk ik de puffpasta, ter bescherming, met acrylic medium...

... en tenslotte smeer ik er nog wat grijze metallic pasta op.

De achtergrond is klaar.

Met de soldeerbout worden de beide deuren uitgesneden.

Zo lukt het om ze er "vervallen " uit te laten zien.

Tenslotte nog boven en onder balken.

Even kijken hoe het staat in het geheel.

Een doorkijkje met zelf geverfde lucht en weiland.

Het oude paartje, wat in mijn vorige quiltje op de bank zat, gaat nu aan de wandel.

Op internet vind ik wat plaatjes van oude handwerkende vrouwtjes wat tenslotte uitmondt in dit quiltende vrouwtje.

De vloer is een andere lap van de Denise Labadie workshop.

Het vrouwtje is ingekleurd en al gedeeltelijk machinaal geborduurd.

Hele kleine gekleurde restjes, van vliesofix voorziene, stof 

zullen uiteindelijk de quilt worden waar aan gewerkt wordt.

Ik blijf echter twijfelen over de achtergrond. Hij springt teveel in het oog.

Na enkele nachtjes slapen, waarin ik overweeg om opnieuw te beginnen, uiteindelijk met een paletmes voorzichtig een dunne laag witte gesso over het geheel gestreken.

Dat is een stuk beter.

Aan de horizon teken ik met een sharpie pen het silhouet van een stad.

Dan kan alles definitief worden vastgezet.

De rok van het vrouwtje wordt tenslotte ook machinaal geborduurd....

... en dan krijgt ze de quilt in handen, die alleen aan de bovenkant en één zijkant wordt vastgezet zodat hij enigszins 3-dimensinaal blijft.

Het vloerkleed is een oud kleedje wat ik ooit in een tweedehands winkel heb gevonden.

Wat tule onder het echtpaar voor de schaduw....

.. en een oude foto van mijn moeder en haar zus aan de wand.

Mooie hoedjes en bontstola's!

Van tyvek komt er nog een steen voor de deur zodat hij niet open kan waaien.

Intussen is alles machinaal gequilt.

Tenslotte worden, ter bescherming, ook de deuren ingesmeerd met acrylic medium.

En dan is dit het uiteindelijke resultaat.