MENNONIETEN QUILTS in BELIZE

Tijdens onze rondreis door Belize lazen we in de reisgids steeds weer over de Mennonieten die zich in de vijftiger jaren vanuit Mexico en Canada in Belize hadden gevestigd. Hun oorsprong ligt zelfs in Nederland.

Wikipedia leert ons het volgende:

"De mennonieten of menisten is de oudste nog bestaande doperse kerk. Ze zijn rond 1540 genoemd naar de priester Menno Simons uit het Friese Witmarsum. Hij was een katholiek priester die overging tot het anabaptisme. Nadat hij in 1535 opnieuw gedoopt was, gaf hij in 1536 zijn priesterambt op. Daarna wijdde hij zich aan prediken en geschriften. In Nederland worden zij ook wel doopsgezinden genoemd."

Er werd ons verteld dat er twee groepen waren: de conservatieven, waar de Amish ook toe behoren en die we regelmatig met hun paard en wagen met strohoed, denim overall, bonnet en lange rokken langs de snelweg zagen rijden en de wat meer vooruitstrevende groep die zich o.a. in Spanish Lookout had gevestigd. 

Voor de quilters onder ons is het woord Amish uiteraard verbonden aan de Amish Quilts. 

Toen we bij het inchecken in ons hotel in San Ignacio vroegen of het ook mogelijk was om de Mennonieten kolonie in het nabijgelegen Spanish Lookout te bezoeken boden de hoteleigenaren meteen aan om ons diezelfde middag daar naartoe te brengen. Zij wilden er zelf heen om boodschappen te doen in de enorme doe-hetzelver en supermarkt. Aangezien het winkelaanbod, zoals wij dat ervaren hadden in het land nogal summier is, waren we niet verbaasd dat zij er drie kwartier voor over hadden om naar deze ongelooflijk georganiseerde en hardwerkende kolonie te rijden.

De wegen binnen het gebied zijn verreweg de beste in het hele land en door de Mennonieten zelf aangelegd.

In de winkel vroeg ik voorzichtig of er ook gequilt werd in deze gemeenschap en toen dat bevestigend werd beantwoord was onze hoteleigenaar zo lief om ons naar een van de huishoudens te brengen waar die te bekijken en te koop waren.

Mrs. Esther Kornelsen is een van de vertegenwoordigsters van de Mennonite Women Quilting Circle 

en had allerlei quilts te koop die door leden van de groep waren gemaakt en die ze enthousiast liet bewonderen.

De een na de andere quilt kwam tevoorschijn.

Zelfs Gied kreeg ze in zijn handen gestopt.

Hier waren grote afbeeldingen in opgenomen die me minder aanspraken.

Uiteindelijk heb ik zelf deze kleine kikker quilt aangeschaft die gemaakt is door Susie Wolfe.

Inmiddels werd er in de huiskamer door een van de dochters driftig doorgewerkt op een 

groot quiltraam

en had ze er geen enkel bezwaar tegen dat ik daar foto's van maakte.

Toen de koop eenmaal gesloten was mocht ik ook alle slaapkamers met de bedquilts

bewonderen.

Deze was heel speciaal met zowel quilt- als borduurwerk.

Ook hier worden de restjes verwerkt

en ook deze met roze harten werd vol trots getoond.

Ik mocht zelfs de eigengemaakte gordijnen bewonderen.

Daarna werd het tijd om zelf eens aan de slag te gaan en alvast wat ideeën op papier te zetten

voor het vokgende quiltje voor de 15x15 groep. Ditmaal is het thema seizoenen en dat is wat moeilijk als je in de tropen woont waar ze geen seizoenen kennen. 

Ik denk echter dat ik inmiddels wel ongeveer weet hoe ik het uit moet voeren.

De eerste schetsjes zijn intussen klaar.

Van een heel andere orde was de katholieke kerk waar in plaats van voor ieder heilige een kapel, de pastoor alle beelden maar bij elkaar had gezet. Kun je iedereen tegelijk aanbidden.

                 

Tenslotte mag het bord Tapir crossing om te waarschuwen voor de overstekende tapirs toch niet ontbreken.

En nu wordt het zo langzamerhand tijd om weer eens hard aan het werk te gaan.