Het was me het weekje weer wel.
Maria veranderde van een tropische storm, binnen een dag, in een orkaan van de sterkste categorie (5) en stevende weer rechtstreeks op Saba af.
Twee dagen later, na zowat vastgeplakt te hebben gezeten aan Ipad en computer, begrepen we dat het oog toch enigszins ten zuiden van het eiland was gebleven, maar dat de Sabanen wel 24 uur lang geteisterd waren door zeer harde wind en enorme regenbuien met veel donder en bliksem.
Diverse huizen hadden behoorlijk wat water binnengekregen.
We bleven dus ongerust over de toestand van ons huis.
Inmiddels hebben we nieuwe foto's gekregen en blijkt onze schade nog enigszins toegenomen, maar alles is gelukkig herstelbaar.
De toestand in mijn atelier is niet helemaal duidelijk omdat de foto's alleen door het raam genomen konden worden. Zover als ik kan zien liggen mijn quilts nog in het plastic, zoals ik ze in juni heb achtergelaten, maar zijn er wel wat dozen met spullen van de planken naar beneden gekomen.
Aangezien die in de buurt van de opengewaaide deur lagen zal de inhoud wel nat geworden zijn.
Morgen hoop ik dat iemand binnen gaat kijken.
Vrijdagmiddag kregen we onze tickets voor de KLM vlucht op 1 oktober en waren we net naar mogelijkheden aan het zoeken om dan van St. Maarten naar Saba te komen, toen de telefoon ging en de KLM ons meedeelde dat de eerstvolgende vlucht pas op 30 oktober zou plaats vinden.
Toen later bleek dat een Amerikaanse maatschappij afgelopen zaterdag wel de in de US gestrande passagiers met een Nederlands paspoort en/of werkvergunning naar Sint Maarten terugbracht ben ik zowat ontploft en sindsdien strijdvaardig bezig om alles en iedereen in te zetten om ook voor de gestrande passagiers van onze eilanden zo'n vlucht te krijgen.
Helaas zojuist weer een negatief antwoord van de KLM.
Ik vrees dat we ons er zo langzamerhand bij neer moeten leggen dat we in Nederland zullen moeten blijven tot na Gied zijn operatie in november.
Begin nu bang te worden dat het me straks niet meer gaat lukken om genoeg werk klaar te hebben voor de expositie in Beaujolais in april, aangezien het, met de beperkte middelen en ruimte die ik hier heb, niet echt mogelijk is om enthousiast aan het werk te gaan.
Om de zinnen wat te verzetten met een vriendin naar Den Haag geweest naar een tentoonstelling van Anton Heyboer in het Gemeentemuseum.
Het was een prachtige dag en hoewel de tentoonstelling niet helemaal aan onze verwachting voldeed hebben we er toch van genoten.
Anton Heyboer is een Nederlands etser en kunstschilder, die behalve om zijn werk dat o.a. in de zestiger jaren werd tentoongesteld op de Documenta 2-3 en 4, in Kassel, Duitsland, ook bekend is geraakt door zijn drie, later vier vrouwen, die hij zijn bruiden noemde.
Na aanvankelijk veel succes geboekt te hebben heeft hij, na zijn geslaagde expositie in 1975 in het Stedelijk museum in Amsterdam, al zijn werken vernietigd door er volledig overheen te schilderen.
Enkele van deze werken waren nu weer te bezichtigen.
27 delige etsen-serie "Het goede moment" tentoongesteld in 1964 op Document III in Kassel
detail
detail
Het bewustzijn van de wonde 1954
Vrijheid 7
Hij was ook bekend om zijn bewerkte foto's.
Hier de drie bruiden.
Overgeschilderd werk zonder titel 1976
World/wereld 1976
i
Daarna was het heerlijk om met een wijntje even na te genieten.
