My Blog List

Monday, August 19, 2024

DIAMANTEN BRUILOFT en Mola-tentoonstelling.

Eindelijk weer even tijd voor een blog bericht. Het is een drukke, maar ook erg gezellige tijd in Nederland met veel afspraken met familie en vrienden.....


... die ook aanwezig waren op onze Diamanten bruiloft die we enkele weken geleden uitbundig hebben gevierd.
Een welkomstwoordje is dan op zijn plaats....



.. dat we allebei op onze eigen manier verwoordden.



Bovendien ook even alle aawezigen voorstellen.



Er wordt aandachtig geluisterd.




Op 9 augustus zou de tentoonstelling van mijn mola-collectie worden geopend in het Museum van de Vrouw in Echt (Limburg).
Het is een bijzonder overzicht geworden van de blouses gedragen door de Guna-Indianen van de San Blas eilanden waar ik jarenlang heen ben geweest om ze te kopen voor de verkoop in mijn winkel en ook voor mijn eigen collectie.
Helaas moest mijn bezoek, door het overlijden van een familie-lid, met een week worden uitgesteld.



Ik was blij verrast met de manier waarop de gast curator van het museum : Gi Mateusen, aan de collectie gestalte had gegeven.



Ook veel van mijn t.z.t. gemaakte foto's zijn tentoongesteld....



.. en enkele zelfs uitvergroot.



De  blouses dateren van het begin van de vorige eeuw tot aan het begin van deze eeuw.



Zelfs een school uniform blouse.

Mocht je in de buurt zijn dan is het zeer de moeite waard om deze tentoonstelling te bezoeken.



Tussen alle bedrijven door ben ik af en toe nog even aan het borduren op een, al een poos geleden gemaakte, zonneprint.
Over de donkergroene blaadjes ben ik allerminst tevreden, dus die zal ik binnenkort wel weer uithalen.



Erg leuk was het om een foto binnen te krijgen van mijn in januari afgeleverde quilt, die inmidddels een plaatsje in  Texas heeft gekregen.

Eind volgende week vertrekken we weer naar Saba en dan hoop ik hier weer regelmatig wat te kunnen plaatsen. Nu nog even genieten van wat Nederland te bieden heeft.
 

Saturday, August 3, 2024

GESCHIEDENIS VAN SABA # 4: SABA LACE . Thema "Boek": Fifteenbyfifteen groep

 Voor het vierde quiltje in de "Geschiedenis van Saba" serie heb ik als onderwerp het "Sabaanse kant" of zoals het hier genoemd wordt :"Saba Lace" genomen.

Dit kant is in 1830 door Gertrude Johnson op Saba geïntroduceerd.

Ze had dit geleerd op een kostschool in Caracas (Venezuela) die door Spaanse nonnen werd gerund. Dat is waarom het hier op het eiland nog steeds "Spanish work" wordt genoemd.

"Saba Lace" is waarschijnlijk de meest creatieve bezigheid die het leven van de Sabaanse vrouwen vorm heeft gegeven sinds het geïntroduceerd werd in de 19e eeuw. Het heeft het eiland bekend gemaakt en verzekerde Sabaanse families decennialang van broodnodige inkomsten. Ook tegenwoordig wordt het nog steeds beoefend door een aantal, helaas meestal al wat oudere, Sabaanse dames.

Toen ik in 1987 op Saba kwam was ik erg enthousiast om deze techniek te leren en alle verschillende patronen in een sampler te verwerken.

In mijn opleiding had ik een soortgelijke techniek geleerd als open naaiwerk.

Een oude Sabaanse dame leerde me de eerste zes verschillende patronen. Helaas kwam er van alles tussen en werd het terzijde gelegd en nooit verder afgemaakt.

Het leek me een goed idee om dit onafgemaakte werk nu voor deze quilt te gebruiken.

Dan ga ik op zoek naar oude foto's van dames aan het werk.





Dit oude plaatje wil ik gebruiken.



De dames worden overgetrokken op de lichtbak...



... en met acrylic verf ingekleurd.



 Het lapje wordt van vliesofix voorzien en de voorstelling uitgeknipt, zodat het later op de ondergrond kan worden gestreken.



Dan komt het houten huisje aan de beurt.
Ik spuit verschillende kleuren verf op een katoenen lap, vouw hem dubbel ...



.. en smeer alles uit met een kwast.



Dan kunnen de contouren van de planken erin genaaid worden.



De deuren worden afzonderlijk genaaid en geverfd.



Daarna op het huisje aangebracht....



... en de dames mogen er voor zitten.




Ik verzamel nog wat plaatjes van het kant, waarmee ik probeer wat te doen, maar kan het niet inpassen in het geheel.




De sampler wordt er aan genaaid en het is nu duidelijk te zien dat de twee laatste rijen
wel voorbereid, maar nooit meer afgemaakt zijn. Het is echter een mooi voorbeeld hoe het begin er uitziet.



Op de naaimachine borduur ik het woord Saba Lace op een soort lint.



Even uitvogelen waar het het best tot zijn recht komt.


 
Dan kan het worden opgenaaid en de achtergrond stof met de hand gequilt om
de textuur van een zandgrond te verbeelden.



Close-up van het Saba lace.



Tussen de randen heb ik met een kleine rijgsteek en heel dun garen het geheel op de achtergrond vastgezet.



Tenslotte is het zoeken naar een overgang tussen de sampler en de bruine stof.
Na lang zoeken en allerlei bandjes, die toch niet de juiste kleur blijken te hebben, besluit ik voor een decoratieve rand op de naaimachine.



Met dit als uiteindelijk resultaat.




.








































Saturday, June 22, 2024

VOORBEREIDINGEN SABA LIFE CENTER en GELLI PLATE.

Het is alweer even geleden dat ik hier iets van me heb laten horen.

Toch ben ik druk bezig geweest, o.a. met de voorbereidingen voor ons vertrek van twee maanden naar Nederland a.s. woensdag. We gaan daar o.a. onze 60-jarige bruiloft vieren.

Ook moest er een quiltje gemaakt worden voor eind juli voor de Fifteenbyfifteen club. Daar kom ik immers in Nederland niet aan toe en heb daar ook niet alle benodigdheden. Dat mag ik echter pas begin augustus hier laten zien. 



Bovendien ben ik bezig geweest met voorbeelden voor de senioren
workshop voor het Saba Life Centre.
Ditmaal wil ik met vloeipapier en gel medium een landschap op een canvas maken.



Het eerste voorbeeld.



Aangezien er meestal zo'n 28 deelnemers zijn is het makkelijker om een extra voorbeeld te hebben.
Toen alle voorbereidingen klaar waren, bleek er echter een bekende Sabaan te zijn overleden en was de begafenis juist op de dag van de workshop. Veel van de senioren wilden daar acte de presence geven.
In elk geval staat nu alles klaar voor september en leverde het mij een extra dag op...


... waar ik eindelijk eens met mijn twee gelli plates aan de gang kon.
Ik had op YouTube een fimpje gezien hoe "grunge" afdrukken te maken en dat wilde ik eens uitproberen.


Hier wat resultaten.



Eens kijken of er wat te doen is met oude luchtpostbrieven.



En uiteraard wilde ik het ook op stof proberen.
Ditmaal met Aquatint vloeibare waterverf en acrylverf.



Dit was het resultaat.


Nog een stofafdruk. Met bubbeltjesplastic over een eerder geprinte laag.



Op een van de "grunge" afdrukken met een sjabloon aan het werk.



Een ghost afdruk.



Ook een mohair draadje levert diverse resultaten op.




Het is erg verslavend, maar ik heb inmiddels zoveel afdrukken en
zoals hierboven te zien is een tafel vol met allerlei soorten verf en inkt, dat ik nu toch echt moet stoppen.
Als ik de filmpjes op youtube bekijk zijn er nog oneindig veel mogelijkheden en valt er nog veel te leren. Dat is echter voor een volgende keer.


Op canvas board maak ik met gel medium van een aantal gescheurde afdrukken een collage.



Maar hier ben ik toch nog niet zo blij mee.



Met pearlescent citrine verf aan de gang.



En tenslotte nog wat mens figuren erop.
Het is een schamel begin, maar in de toekomst wil ik hier toch wel verder mee aan de slag.
Het kan evt. dienen als inspiratie voor nieuw textielwerk.

Nu echter door met de voorbereidingen voor ons vertrek.

Sunday, June 2, 2024

GESCHIEDENIS VAN SABA #3: LADDERBAY. Thema: Boek. Fifteenby Fifteen groep

 Toen de Nederlanders in 1640 voor het eerst op Saba landen was het eiland onbewoond.

Ladder baai was de meest toegankelijke plek om aan land te gaan.

524 Treden werden uit de rotswand gehouwen. Trappen en muurtjes werden gemaakt van overtollige rots-stenen, die meer dan overvloedig aanwezig waren, en zijn, op het eiland.

Tot aan de constructie in 1970 van de eerste pier in de Fort baai, was Ladder baai het voornaamste toegangspunt van het eiland.

Niet alleen gewone vracht, maar zelfs een piano werden naar boven gesjouwd.

Ook mensen werden naar boven gedragen o.a. koningin Wilhelmina in een draagstoel.


In 1930 werd "the Ladder" in zijn huidige vorm, alsook een douane-huisje halverwege de trappen, gebouwd.  Op de foto staat het links bovenaan, wat we hier zien is dus pas de helft van de trappen.
De trappen werden gemaakt van gegoten beton en de muren van een mix van beton en rotsen.



Deze foto ga ik gebruiken voor mijn quilt.



Ik vergroot hem en kleur hem in met acryl verf.




Een met ijsblokjes geverfde lap ga ik als ondergrond gebruiken, maar de zee is te licht en wordt donkerder geverfd.



De branding wordt geverfd met turquoise-  en iridescent witte verf.



De trappen worden op de lichtbak overgetrokken op witte katoen, waarna ik er "steam & seam" op plak met daaroverheen witte tule.



Indertijd heb ik op een workshop van Denise Labadie allerlei soorten "stenen" stof geverfd en gestempeld. Dat komt nu weer goed van pas.



Treetje voor treetje wordt de trap opgebouwd.



Het begint er al een beetje op te lijken.



Voor de kleine trapjes moet er een pincet aan te pas komen.



Met een zwarte sharpie pen worden de trappen geaccentueerd.



Ik heb nog een stuk commerciële steenstof liggen, maar die is te licht om lava stenen te verbeelden, dus ook daar gaat een kleurtje verf overheen.




De heuvels worden opgebouwd uit diverse groen geverfde stoffen.



Nu komen de mensfiguren aan de beurt.
Op de achterkant van witte katoen de contouren van de ( op doorschijnend papier overgetrokken) figuren genaaid.




Daarna met "golden" acrylverf ingekleurd.



Ook no. 2 is klaar....


....en tenslotte nog 3 andere dragers.



De trappen raken bevolkt.
 De figuren worden met vliesofix opgestreken en daarna met zwarte tule eroverheen, voorzichtig langs de contouren genaaid.
Tenslotte met drie verschillende kleuren het gras machinaal geborduurd.



De branding wordt nu bedekt met witte Angelina fiber en met kleine free motion rondjes vastgezet.... 




... met dit als resultaat.



Verderop in de zee zet ik nog flarden glimmende organdie vast, waarna ook de rest van de zee machinaal gequilt kan worden.



Dit is het originele richting bordje.


Dat moet nog toegevoegd worden.




Inmiddels vastgezet, ook weer met zwarte tule eroverheen.



Detail....


... en tenslotte het uiteindelijke resultaat.