Inmiddels alweer het vijfde quiltje met als thema de geschiedenis van Saba.
Ditmaal ga ik aan de gang met de geschiedenis van het vliegveld.
De eerste "luchtpost" werd op Saba in 1946 ontvangen toen een overvliegende piloot simpelweg 3 zakken post naar beneden gooide.
Dicht struikgewas werd in 1959 gerooid op een vlak stuk rotsige grond 40 meter boven zeeniveau, Flat Point genaamd, waarna Rémy de Haenen, van het naburige eiland St. Bartholemy, de eerste landing maakte.
Het bleef echter bij deze eerste keer omdat het hem, om veiligheidsredenen, verboden werd deze landing te herhalen.
Bovendien was er geen weg die vanaf het dichtbijzijnde dorp Hell's Gate dat 400 meter hoger lag, naar beneden voerde.
In 1963 echter waren weg en vliegveld klaar en konden deze in gebruik worden genomen.
Het vliegveld kreeg de naam: "Juancho E. Yrausquin airport" naar de minister van de Ned. Antillen van financiën en welzijn, die een groot aandeel had in het tot stand komen.
Met zijn 400 meter lengte is het de kortste commerciële landingsbaan ter wereld.
Alleen kleine propellor vliegtuigen en helicopters kunnen hier landen.
De ruim 2 km lange weg van Hell's Gate, naar het vliegveld bevat 20 scherpe bochten.
Deze luchtfoto geeft wel een aardig beeld, dus ga ik die gebruiken.
Op een zwart witte A4 kopie maak ik een raster....
... waarna ik het uitvergroot en kijk of het op een blauwe batik lap past.
Tenslotte uit een ijsgeverfde lap geknipt.....
... die ik met groene acrylverf bewerk.
Het schuim wordt met glitterverf aangebracht.....
........daarna de branding met turquoise verf...
... en tenslotte met wit bijgewerkt.
De landingsbaan is intussen met vliesofix op de stof aangebracht en wordt later nog vastgenaaid.
Met wit garen worden in free motion hele kleine ronde bubbels in de branding gequilt.
De weg wordt met een cordonsteek genaaid.
Luchtvaartmaatschappij Winair onderhoudt de vluchten van en naar St. Maarten.
Er kunnen slechts 17 personen in deze kleine Twinotter en als de wind verkeerd staat mag men niet landen.
Op de lichtbox overgetrokken, maar hij vliegt helaas de verkeerde kant op, dus nog maar eens proberen.
Even een plaatsje zoeken, dan verven en tenslotte vastnaaien.
Over de kleur ben ik nog niet helemaal tevreden, dus wat verf op het donkere groen gedruppeld......
... en met mijn vinger uitgestreken.
Dat lijkt beter.
Inmiddels zijn ook de Sabaanse huisjes aangebracht.
De laatste jaren wordt er steeds meer gebouwd en dat is ook langs dit stuk weg te zien.
Door het quilten wordt de steile heuvel geaccentueerd.
Tenslotte de naam van het vliegveld machinaal geborduurd.
Eén van de eisen van dit thema is dat er altijd wat tekst op het werkstuk te zien moet zijn, om de verbinding met het thema Boek aan te geven.´
Onze Winair nog even in detail.
Uiteindelijk het hele werkstuk.
Erg mooi geworden, en leuk om je werkvolgorde te lezen!
ReplyDeleteWat een mooie reportage van hoe het ontstaat. Het is een mooi quilt geworden
ReplyDeleteniet gemakkelijk, maar wat is het mooi geworden. leuk om te zien hoe je werkwijze was
ReplyDeleteMooi verhaal over het maken van deze quilt. Ik vind vooral dat de berg rechts van het vliegveld erg mooi diepte heeft. Het land vanaf zee bekijken boeit mij . Veel gevaren over de wereld maar jammer genoeg niet in de Caribische Zee.
ReplyDeleteWauw Els prachtig ❤️
ReplyDelete