MEXICO 6: XOCHIMILCO

Op zondag stond er een dag excursie naar o.a. Xochimilco op het programma.

Xochimilco is een overblijfsel van de Azteken hoofdstad Tenochtitlan en is een door kanalen doorsneden tuingebied waar, vooral op zondag, honderden gondels doorheen varen, die allemaal met de hand worden voortbewogen.
Het is een enorme bedrijvigheid. Er varen gondels met allerlei koopwaar van bloemenkransjes tot, ter plekke, op de boten geroosterd barbecuevlees. Men kan een mariachibandje huren dat even aan boord komt of een marimbabandje dat langszij komt varen.
Er is zon, muziek, vrolijkheid en kleur waar je maar kijkt.
Een Mexicaanse sfeer die me, op een gegeven moment, tranen van ontroering over de wangen liet lopen.

Op het bord boven op onze gondel worden we welkom geheten:
BIENVENIDOS QUILTERS.

Alles is even kleurrijk en de boten zijn voorzien van stoeltjes.

Even poseren met de Indiaanse textiel artist die ons op de boot een workshop 

traditioneel Mexicaans borduren gaat geven.

Ze is samen met haar man 8 uur met de bus onderweg geweest om ons deze workshop te geven.

We worden al verwelkomd door mariachi muziek...

... en zijn geïnstalleerd.

Er is zelfs tequila mee.

Het wordt voorgedaan...

.... en al snel is iedereen aan het werk.

Zij vertelde o.a. dat ze in het verleden  in het dorp zelf schapen hoedden, wol sponnen van de vacht en deze wol met natuurlijke planten verfden.

Helaas sterven de speciale schapen, die al eeuwen door deze mensen worden gehouden, uit vanwege klimaatverandering en moet ze nu 3 uur met de bus om de wol te kopen om te spinnen en te verven.

Zeer geconcentreerd.....

.... en ik krijg ook de smaak te pakken. Maar er is zoveel te zien dat je snel bent afgeleid.

Volgens mij heeft het hele dorp zitten weven om al deze lappen voor ons klaar te krijgen.

De boten stoten regelmatig tegen elkaar aan, maar alles wordt met een lach opgelost en men laveert rustig verder.

Ook op onze boot wordt een mariachi bandje ingehuurd....

.......en  even daarna een bootje met marimba muziek.

We kopen een Mexicaanse lekkernij....

... en tooien ons zelfs met de aangeboden bloemenkransjes.

Af en toe is er langs de kant nog een boot te zien, die niet in gebruik is.

Weer een andere "mariachi" versiering op de broek.

Na vier uren varen is het helaas tijd om afscheid te nemen en wordt het indianenpaar afgeleverd voor de 8 uur durende terugreis.

Het was in één woord onvergetelijk.

Daarna gaan we met de bus naar het Dolores Olmedo museum.

Zij was de mecenas van Diego Rivera en had een groot aantal van zijn werken in haar bezit, die hier tentoongesteld zijn, maar helaas niet mochten worden gefotografeerd.

Er waren ook veel foto's van Frida Kahlo te bewonderen.

Uiteraard nog even een groepsfoto.

Tenslotte wordt er nog gestopt bij de Nationale Bibliotheek van Mexico en krijgen we een 

uitgebreide uitleg over het ontstaan en wat er te zien is.

De muren zijn, door artist Juan O'Gorma, bedekt met originele Mexicaanse stenen in alle kleuren.

De Mexicaanse geschiedenis is hier uitgebreid op afgebeeld.

Oude Azteekse symbolen en goden zijn op de muren rondom afgebeeld.

Dan is het de volgende dag helaas tijd om te vertrekken en na een nachtje overblijven in Panama...

... zie ik tenslotte ons eiland weer uit zee opduiken.

Gied is blij dat ik er weer ben en trakteert me meteen op een heerlijke lunch.

Ik kijk terug op een geweldige week en ben uitgenodigd om

volgend jaar weer te komen.