Inmiddels alweer mijn vijfde Joan Miro.
Dit keer heb ik mijn inspiratie gehaald uit de periode waarin hij abstracte vormen combineert met surrealistische fantasie. Hij werkt dan met grotere zwarte vlakken.
Aan de slag met vorm en kleur.
Maar dat is me toch te compact, te weinig speels en te weinig zwart.
Dit komt meer in de richting...
... maar uiteindelijk wordt het dit ontwerp.
De eerste zwarte vlakken op een geroeste lap.
Toch kies ik uiteindelijk voor een witte ondergrond die ik met zwarte verf en een tandenborstel
van spatjes voorzie om het wit wat te onderbreken.....
.......met dit als resultaat.
De eerste zwarte vlakken zijn inmiddels aangebracht en met acrylverf worden er wat extra lijnen aan toegevoegd. Het begint op een insect te lijken.
Met vliesofix breng ik de gekleurde vlakken aan, die later nog met een cordonsteek worden geaccentueerd.
De in zijn werk karakteristieke sterren mogen niet ontbreken.
Ook nog wat kleine cirkels toegevoegd.
Dan kan er gequilt worden met spiralen en zelfs hier weer een enkele ster.
Tenslotte kan er een bies aan de achterkant worden gezet.
De haarclipjes zijn hiervoor onmisbaar.
Achterkant...
... en een detail.
En dan is dit het uiteindelijke resultaat.
Over twee maanden alweer de laatste in de serie.
Ook nu weer een erg leuke Miro! Geweldig zoals je dit zwart insect op jou manier hebt verwerkt !
ReplyDeleteWat leuk om te zien hoe je tot dit werk bent gekomen. Heel mooi hoe in deze compositie beweging zit die in de eerste versie mistte. Prachtig.
ReplyDeleteen zo mooi gequilt...prachtig geheel !
ReplyDelete